Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Duo Reges: constructio interrete. Curium putes loqui, interdum ita laudat, ut quid praeterea sit bonum neget se posse ne suspicari quidem. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Restinguet citius, si ardentem acceperit.

Sed fac ista esse non inportuna; Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Verum audiamus. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Minime vero, inquit ille, consentit. Hoc tu nunc in illo probas. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.

Quem enim ardorem studii censetis fuisse in Archimede, qui dum in pulvere quaedam describit attentius, ne patriam quidem captam esse senserit?

• Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
• Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;
• Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
• Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?
• Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus?

Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis
reiciendisque rebus, potest is quoque esse.

Bork

Bork

Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Bork

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Optime, inquam.

Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno?

Bork

Collatio igitur ista te nihil iuvat.

Bork

Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Nos commodius agimus. Sed quid sentiat, non videtis. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

1. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
2. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;
3. Nemo igitur esse beatus potest.
4. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?
5. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
6. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.